Lieve lotgenoten van kindermisbruik,
Ik weet dat het belangrijk is om je eigen welzijn en grenzen te respecteren tijdens het omgaan me deze gevoelige onderwerpen.
Kindermisbruik
Als je het moeilijk vindt om deze zinnen te begrijpen of als ze ongemak of pijn veroorzaken, is het misschien het beste om er niet verder in te lezen. Het is belangrijk om jezelf te beschermen en te zorgen voor je eigen welzijn. Gezien ze dat op veel jongere leeftijd niet voor jou hebben gedaan, omdat je opgegroeid bent in een zeer onveilige omgeving, moet je nu als volwassene extra goed op je eigen welzijn letten.
Waarom schrijf ik nu (op bijna gepensioneerde leeftijd) dan wel over kindermisbruik?
Omdat ik graag wil dat mensen beseffen wat kindermisbruik met een kind kan doen. Gezien het kindermisbruik nog altijd voorkomt en wel in alle lagen van de bevolking in de hele wereld.
Het blijft namelijk niet alleen bij de gebeurtenissen het verankerd zich in geest en ziel “voor eeuwig” anders zouden er ook op latere leeftijd geen “triggers” bestaan. Het blijft hoe dan ook een rode draad die door het leven blijft lopen (soms al sluimerend, soms actief). Of men dat nou zou willen of niet, een andere optie is er gewoonweg niet.
Een hart onder de riem
En al die lotgenoten, die nu ook volwassen zijn en dus ooit kindermisbruik hebben meegemaakt, wil ik graag met dit artikel bereiken om ze een hart onder de riem te steken:
Als (ik) we terugdenken aan de eenzaamheid en de verwarring die we voelden, de angst die ons verstikte, herinneren we ons een tijd van de jaren ’60 of later waarin praten over seksueel misbruik en mishandeling nog ondenkbaar was.
Ik voelde me wellicht net als jou toen of nu, jarenlang gevangen in een psychologische en emotionele gevangenis, worstelend met de nasleep van mijn trauma op een diep innerlijke niveau. En de angst voor represailles of om te praten verlamde mij, net zoals het jou ook wellicht verlamd heeft.
Er was in die tijd nog geen ruimte voor onze verhalen, geen luisterend oor voor ons verdriet en onze pijn. We droegen onze lasten in stilte, gevangen in de donkere schaduwen van die pijnlijke gebeurtenissen. Dat was heftig voor ons allemaal als lotgenoten van kindermisbruik.
Kindermisbruik op 4-5-6 jarige leeftijd
Ik pak even het voorbeeld van een kind van 4 jarige leeftijd, maar dat geldt dus voor alle jonge leeftijden. Op vierjarige leeftijd zijn kinderen nog erg jong en bevinden zich in een kritieke fase van hun ontwikkeling. Wanneer een kind op die leeftijd wordt blootgesteld aan seksueel misbruik en fysieke mishandeling, kunnen de gevolgen op verschillende manieren optreden.
Hier zijn enkele manieren waarop een 4-jarige zich kan voelen en welke effecten dit kan hebben op hun ontwikkeling:
- Angst en verwarring
Een 4-jarige kan intense angst en verwarring ervaren als ze worden geconfronteerd met seksueel misbruik of fysieke mishandeling. Ze begrijpen wellicht niet wat er precies gebeurt, maar ze voelen wel de paniek, angst, pijn, verwarring die ermee gepaard gaan.
- Schuldgevoelens
Dit kan voortkomen uit een gebrek aan begrip over de situatie en een natuurlijke neiging als klein kind om de schuld bij zichzelf neer te leggen.
- Hulpeloosheid en wanhoop
Een 4-jarige heeft nog geen volledige greep op de wereld om hen heen. Wanneer ze worden geconfronteerd met kindermisbruik of mishandeling, kunnen ze zich extreem hulpeloos en wanhopig voelen, niet wetende waar ze naartoe kunnen voor troost en of hulp.
- Verstoorde ontwikkeling
Traumatische ervaringen op jonge leeftijd kunnen een significante invloed hebben op de ontwikkeling van de hersenen en de algehele ontwikkeling van het kind. Dit kan leiden tot stoornissen zoals PTSS, CPTSS, angststoornissen, paniekstoornissen, depressie en andere emotionele en gedragsproblemen.
Op een gegeven moment leert men wel vanuit zichzelf, vanuit de overlevingsdrang om de pijnlijke gebeurtenissen te onderdrukken, maar zodra op latere leeftijd weer “triggers” komen is het einde weer zoek, en lijkt het alsof het hele proces weer van voren af aan begint maar dan in een andere vorm.
- Concentratie – en leerproblemen
Kinderen die op jonge leeftijd trauma ervaren, kunnen moeite hebben met concentratie, begrijpen van informatie en het leren van nieuwe vaardigheden. Dit komt vaak voor omdat hun hersenen in een toestand van stress en alertheid verkeren, waardoor het moeilijk is om zich te concentreren op normale dagelijkse activiteiten.
- Moeite met emotionele uiting
Soms kunnen kinderen die trauma’s hebben ervaren ook moeite hebben om hun emoties op een gezonde manier te uiten. Ze kunnen onderdrukt of overdreven emotioneel gedrag vertonen als een manier om hun innerlijke pijn en verwarring te uiten.
Het is belangrijk om te begrijpen dat kinderen op jonge leeftijd vaak geen woorden hebben om hun gevoelens uit te drukken. Ze kunnen hun emoties “verinnerlijken”, wat kan leiden tot langdurige effecten op hun welzijn en ontwikkeling.
Als je als 4-jarige of op oudere leeftijd seksueel kindermisbruik en fysieke mishandeling hebt meegemaakt, is het begrijpelijk dat je moeite hebt gehad met begrip, concentratie en jezelf vrij te uiten. Deze ervaringen kunnen diepe sporten achterlaten op het psychologische en emotionele welzijn van een persoon.
- De eenzaamheid van het moeten zwijgen
Als van jongs af aan aangeleerd is dat men moet zwijgen, dan is er niemand, maar dan ook niemand om je pijn, paniek en verwarring mee te kunnen delen. Het idee van steun vinden bij anderen lijkt dat een illusie, wat hun zich niet kunnen veroorloven.
In die moeilijke tijden kan het lijken alsof er geen uitweg is, alsof we alleen zijn in onze gevechten en onze verwarring, paniek en pijn. Doch we moeten wel erin blijven geloven dat er altijd hoop is.
Het is oké om je verloren te voelen, om woede en of boosheid te voelen, om verdrietig te zijn. Deze emoties maken deel uit van onze reis naar genezing. Er zijn anderen lotgenoten zoals wij, die begrijpen, die luisteren, die er zijn om ons in gedachte te steunen terwijl we onze weg vinden door sommige momenten van duisternis.
Een lichtpuntje van hoop
Toch is er altijd een innerlijke kracht die ons verteld dat ergens, ooit een weg naar genezing zal zijn. Dat kleine vlammetje dat brandt in het hart, dat ons aanspoorde om door te gaan, om te strijden, zelfs als dat betekende dat we dat alleen zouden moeten doen.
Dus, lieve lotgenoten, als je jezelf herkend in mijn verhaal van eenzaamheid en stilte, weet dan dat er altijd een weg is ook al bestaat die uit kronkels. Ook al lijkt het soms alsof we alleen zijn in onze strijd, we zijn verbonden door onze kracht om te overleven, om te helen en om te groeien.
Misschien zijn de wegen van verbinding anders voor elk van ons. Voor mij werd het de stille kracht van woorden. Voor jou kan het iets anders zijn, iets wat je hart voedt en je ziel doet groeien.
Vandaag terwijl ik deze woorden schrijf, voel ik een diepe dankbaarheid dat ik dit mag doen en voor de reis die me hier naar mijn Blog heeft gebracht. Ik ben misschien alleen begonnen, maar ik sta niet langer alleen. Mijn verhaal is nu “universeel” verbonden met dat van anderen, een deel van een groter geheel van veerkracht en hoop.
Seksuele stoornissen
Het ligt er natuurlijk aan in de mate hoe een individu het kindermisbruik heeft ervaren, maar weet dat dit op latere leeftijd een “seksuele stoornis” bij hun kan achterlaten bijvoorbeeld: in de vorm van walging en afkeer naar seksualiteit toe. Dat kan van jongs af aan zijn ontstaan, of door een “trigger” op latere leeftijd.
Ik vind het nog altijd heel erg jammer, dat er voor deze groep die er een “seksuele stoornis” aan hebben overgehouden nog steeds geen podium bestaat waar ze gelijkgestemden zouden kunnen ontmoeten, om een toekomst mee in te kunnen gaan. Want er zijn zowel vrouwen als mannen die geleden kunnen hebben aan kindermisbruik.
En dat wilt echt niet zeggen dat hun geen behoefte zouden hebben aan een warme knuffel en of geestelijke liefde in de vorm van een relatie met een partner. Zeker wel, net zoals ieder andere vrouw of man die geen kindermisbruik heeft meegemaakt. Helaas zijn ze tot aan heden nog verplicht om onder de “radar” te moeten blijven leven met hun “seksuele stoornis”. Die “seksuele stoornis” die veroorzaakt is in hun, door de dader van het kindermisbruik.
Stigma op “seksuele stoornissen”
Maar toch lijkt er nog steeds een diepgeworteld stigma te rusten op dit onderwerp van “seksuele stoornissen”, zelfs in onze moderne samenleving. Als individu voel ik me machteloos om hier nog iets aan te kunnen veranderen, hoe vaak ik ook geprobeerd heb om deze groep met een “seksuele stoornis” ook te laten opnemen in onze maatschappij. Tot aan heden hebben mijn inspanning geen enkele vruchten afgeworpen. Niente, nulla, zero, nul, 0
Hoewel sommige erkennen dat er wel een punt gemaakt wordt, weten we ook dat mooie woorden alleen niet voldoende zijn. Toch hoop ik dat er ergens op deze wereld iemand is die de macht, empathie en wil heeft om dit tijd te kunnen keren. Iemand die dit stigma zou kunnen doorbreken en een echte verandering zou kunnen aanbrengen. Zodat ook deze groep eindelijk in de samenleving geaccepteerd wordt. Beseffende: alhoewel dit wellicht een Utopie zal zijn, gezien de Seksuele Propaganda die in deze maatschappij heerst.
Is het een schande als je een walging en afkeer hebt gekregen naar seksualiteit toe?
Nee het is absoluut geen schande als iemand die het slachtoffer is geweest van kindermisbruik op latere leeftijd een gevoel van walging en afkeer ontwikkelt tegenover seksualiteit. Dit is een begrijpelijke reactie op de traumatische ervaringen die zij hebben meegemaakt. Het kan verschillende reden hebben waarom iemand deze gevoelens ontwikkelt:
De herinneringen aan het misbruik kunnen zeer pijnlijk en verwarrend zijn. Deze herinneringen kunnen opgeroepen worden door seksuele situaties of zelfs door de gedachten aan seksualiteit.
Slachtoffers van kindermisbruik kunnen zich “vies” en akelig voelen over wat er is gebeurd, ook al weten ze rationeel dat dit niet hoeft. Deze gevoelens kunnen overweldigend zijn, vooral in een seksuele context.
Verlies van controle: kindermisbruik is een situatie waarin het kleine slachtoffer totaal geen controle heeft over wat er met hun gebeurt. Dit kan leiden tot een diepe angst voor het verlies van controle in andere situaties, zoals intieme relaties.
Beschadigd zelfbeeld: kindermisbruik kan het zelfbeeld van een persoon ernstig beschadigen. Ze kunnen zichzelf onwaardig, onzeker en of “vies” beschouwen, wat het idee van seksualiteit en intimiteit dus vervormt.
PTSS: veel slachtoffers van kindermisbruik ontwikkelen PTSS of CPTSS, wat kan leiden tot intense angst, paniekaanvallen en vermijding van situaties die herinneringen aan het trauma oproepen. Seksualiteit kan zo’n situaties zijn.
Samenleving
Mensen die zich niet binnen de gangbare normen bevinden, worden soms geconfronteerd met vooroordelen en onbegrip zo werkt dat nou eenmaal in onze Maatschappij.
Het is altijd goed om te erkennen dat de individuen die een “seksuele stoornis” in zich meedragen net zo goed mensen zijn, met hun eigen gevoelens, ervaringen en behoeftes.
Seksuele stoornissen worden vaak geassocieerd met afwijkingen van wat als “normaal” beschouwd wordt binnen seksuele praktijken en verlangens. Maar laten we eens een stap terug doen en erkennen dat “normaal”, zeker heden ten dagen een zeer breed spectrum is.
Het pad van stigma naar begrip
Een van de grootste obstakels voor mensen met een seksuele stoornis is het stigma dat aan hun ervaringen kleeft. Dit stigma kan vele vormen aannemen, van sociale afwijzing tot “under cover” moeten blijven leven op dat vlak. Doch dit is enkel gebaseerd op onwetendheid en soms aan gebrek aan begrip.
Om dit stigma enigszins iets te kunnen doorbreken zouden we ook eens openlijk kunnen praten over seksuele stoornissen, op die manier zouden we misvattingen kunnen wegnemen en zoals ik al eerder aangaf, ook aan hun een platform bieden voor begrip en empathie.
De mens achter de diagnose
Het is belangrijk om te onthouden dat achter elke diagnose een mens schuilt. Mensen met seksuele stoornissen zijn echt geen vreemde verschijnselen. Lotgenoten van kindermisbruik weten ook: dat zij lief kunnen hebben, lachen, een traan kunnen laten en kunnen dromen net zoals ieder ander mens.
Door openheid te geven zouden we het beeld van seksuele stoornissen kunnen verschuiven van iets vreemds of angstaanjagends ook naar iets menselijks en begrijpelijks. We kunnen leren dat deze stoornissen niet definiëren wie iemand is, maar slechts een deel zijn van hun complexe persoonlijkheid.
Want aan het einde van de dag zijn we allemaal maar mensen. Toch?
Grensoverschrijdend gedrag kent vele verschillende vormen het verwijst naar elk gedrag dat de persoonlijke grenzen, veiligheid of waardigheid van een individu schendt. Grensoverschrijdend gedrag is schadelijk voor de slachtoffers en kan vaak een negatieve impact hebben op hun welzijn en zelfbeeld. Het is belangrijk om keer op keer te benadrukken dat dit bestrijd moet worden, er moet keer op keer weer gestreefd worden naar het bevorderen van respect, gelijkheid en begrip.
Aan het einde van de dag zijn we allemaal maar mensen, met een hart, gevoelens en emoties die diep geworteld zijn.
Mensen die een gebrek hebben aan empathie en zelfbewustzijn zijn zich vaak niet bewust van hun gedrag. Ze kunnen zich mogelijk niet volledig realiseren hoe hun acties anderen kunnen beïnvloeden en of schaden.
Het ontbreekt mogelijk ook aan het vermogen om de grenzen van anderen te respecteren. Dit kan voortkomen uit een gebrek aan begrip of erkenning van de individuele rechten en behoeften van anderen.
Een gebrek aan zelfbeheersing kan ook leiden tot een impulsief of ongepast gedrag. Mensen die moeite hebben met het beheersen van emoties of impulsen, kunnen zich vaker bezig houden met grensoverschrijdend gedrag.
Op een moment dat je misschien precies de juiste woorden of inzichten nodig hebt, nodig ik je uit om een kijkje te nemen bij Mijn Missie. Hier vind je een schat aan hints en tips die niet alleen fascinerend kunnen zijn maar tevens ook je leven kunnen verrijken. Laat je inspireren en vind precies wat je zoekt op een moment dat het er echt toe doet.
Wat voor je ligt en wat achter je ligt, is niets vergeleken met wat in je ligt. Het lijkt altijd onmogelijk totdat het gedaan is….
Geschreven door: Alicia
